De AI-tool van Google, Gemini, heeft een krachtige update gekregen waarmee je de reacties direct kunt bewerken en verfijnen.
Na de rebranding van Bard naar Gemini AI is Google erin geslaagd snel zijn plaats in de AI-race in te nemen, en met elke update laat Google ons iets dieper ingaan op wat de AI-chatbots kunnen doen waarvan OpenAI een pionier was.
Het gebruik van AI aan het werk is niet langer ongebruikelijk en deze technologie verlegt ook de grenzen van creativiteit! Gemini’s nieuwste update stroomlijnt uw workflow. U kunt de gegenereerde tekst nu eenvoudig verfijnen zonder de onderdelen op te offeren waar je al van houdt.
Bewerken, verfijnen, opnieuw vragen
Nu kun je elk deel van Gemini’s antwoord markeren en er verschijnt een potloodpictogram met de optie ‘Geselecteerde tekst wijzigen’. Dit opent een tekstvak voor directe bewerking, samen met knoppen die begeleiding bieden voor revisies: “Herscheppen,” “Korter,” “Langer,” En “Verwijderen“.
Het kernprincipe is eenvoudig:
- Hoogtepunt: Selecteer een gedeelte van een door Gemini geschreven tekst
- Bewerking: Er verschijnt een potloodpictogram. Klik hierop om het venster “Geselecteerde tekst wijzigen” te openen
- Verfijnen: Nu heb je verschillende opties:
- Herscheppen: Vraag een geheel nieuwe versie van het gemarkeerde gedeelte aan
- Korter/langer: wijzig de lengte van het gemarkeerde gedeelte
- Verwijderen: Verwijder de gekozen tekst
- Tekstveld openen: Voer direct de gewenste herziene versie van de gemarkeerde tekst in
Op dit moment is deze functie bij gebruik in het Engels toegankelijk Gemini’s webapplicatie.
Deze functie, die het AI-model van Google zeker een stap verder zal brengen in de Tweelingen versus ChatGPT vergelijking toont een innovatieve benadering van hulpmiddelen voor kunstmatige intelligentie.
Hoe u betere reacties van Gemini kunt krijgen
Nu is het tijd voor de praktijkgericht experiment. Met de bewerkingsfunctie van Gemini kunt u veel consistentere en gedetailleerdere resultaten dan ooit verkrijgen met een tekstgeneratietool.
Stel dat u een AI-publicatie project en je schrijft een door AI aangedreven sciencefictionboek.
Laten we beginnen met onze eerste prompt:
Oké, nu hebben we een goed eerste hoofdstuk. Maar het lijkt een beetje emotie te missen, laten we Gemini vragen om een dialoog wat langer te maken.
Het enige dat we hoeven te doen is de tekst markeren die we willen dat ze verandert en de optie ‘Langer’ gebruiken.

Niet slecht, nu hebben we een meer beschrijvende tekst. We kunnen Anya’s emoties duidelijk zien.

In de rest van het verhaal bouwde Anya een vertaalmatrix, maar hoe deed ze dat? Laten we het Gemini vragen met een prompt.

De output is deze keer echt waardeloos! Het ziet eruit als een willekeurig stukje tekst dat volledig onafhankelijk is van het verhaal.

Gelukkig kan de nieuwe herschrijffunctie van Gemini dat ook oplossen:

En voila! We hebben een prachtig eerste hoofdstuk. Voeg daar het menselijke tintje aan toe, ja, geen enkele AI-tool is nog steeds zo emotioneel als wij, en we hebben een geweldig sciencefictionverhaal geschreven. Of in ieder geval een goede kennismaking ermee.
Wil je het volledige hoofdstuk bekijken? Bekijk hieronder waar Gemini toe in staat is op het gebied van storytelling.
Hoofdstuk 1: Het signaal
Het zweet parelde het voorhoofd van dr. Anya Petrova, niet van de hitte van de oude computerreeks, maar van de huiveringwekkende betekenis van wat de displays onthulden. Het ritmische piepen van het observatorium op de buitenpost van de maan weergalmde het bonzen van haar eigen hart. Jarenlang had ze het eindeloze geklets van de kosmos gevolgd, op zoek naar bewijs dat de mensheid niet alleen was. Nu bloeide er, te midden van de zee van statisch en hemels gesis, een patroon op: ingewikkeld, onmiskenbaar en volkomen vreemd.
Anya isoleerde het signaal en haar geest schoot sneller dan de computers die om haar heen cirkelden. Dit was geen natuurlijk fenomeen. De complexiteit ervan sprak van ontwerp, van intelligentie. Haar opwinding vocht met een oer-rilling van angst. Had de mensheid eindelijk het eerste contact gemaakt, of was ze in een intergalactisch web terechtgekomen dat het nauwelijks kon bevatten?
Haar collega’s, aangetrokken door de verandering in haar gedrag, verdrongen zich om haar heen. “Wat is er, Anya?” vroeg haar mentor, dr. Strauss, waarbij zijn gebruikelijke joviale toon plaats maakte voor bezorgdheid.
Ze draaide zich om in haar stoel, waarbij de urgentie in haar stem de hartslag van het buitenaardse signaal weerspiegelde. ‘Het is… het is niet alleen maar lawaai, dokter,’ stamelde ze, terwijl haar vinger het ingewikkelde patroon op het scherm volgde. “Het is gestructureerd, een taal die we nog nooit eerder zijn tegengekomen. Het komt van buiten de Melkweg, van een sterrenstelsel op miljarden lichtjaren afstand.”
Een collectieve zucht ging door de kamer. Tientallen jaren van speculatie en vurige hoop stolden in een grimmige realiteit: ze waren niet de enigen in het universum. De implicaties waren onthutsend en herschreven het verhaal van de geschiedenis van de mensheid in de kosmos. Toch voelde Anya iets meer in die digitale pulsen, een subtiele trilling van wanhoop verweven in de buitenaardse code.
De kamer explodeerde in gehijg en waanzinnige vragen. De wereld die zij kenden kantelde om zijn as. Tientallen jaren van speculatie maakten plaats voor de harde, opwindende realiteit van buitenaards contact. Toch voelde Anya iets meer in die digitale pulsen: een vleugje urgentie, zelfs wanhoop.
Het nieuws verspreidde zich als een lopend vuurtje en veroorzaakte een storm van media-razernij en politieke angstzaaierij op aarde. Sommigen begroetten het als het begin van galactische samenwerking, anderen als een voorbode van een invasie. Anya sloot het geluid buiten. Wat de boodschap ook was, zij zou degene zijn die de boodschap zou ontrafelen.

Dagen werden weken en vervolgens maanden, gevuld met de nauwgezette taak om de vreemde taal te ontcijferen. Anya begon samen met haar team van taalkundigen, wiskundigen en computerwetenschappers aan een spannende zoektocht: een brug slaan over de enorme kloof van communicatie. Deze complexe structuur, hun vertaalmatrix, was hun sleutel tot het ontsluiten van de buitenaardse taal.
Hun aanpak was veelzijdig. Ten eerste werden ze detectives en identificeerden ze terugkerende patronen binnen het signaal. Alsof ze een verbrijzeld mozaïek in elkaar zetten, zochten ze naar sequenties die zich herhaalden, voorspelbaar veranderden of in een specifieke context verschenen. Deze patronen kunnen woorden, grammaticale markeringen of zelfs interpunctie in de vreemde taal vertegenwoordigen.
Vervolgens veranderden ze in context-snoopers. Ze kamden het signaal door, op zoek naar patronen die leken te correleren met specifieke gebeurtenissen of concepten die op aarde werden waargenomen. Als het signaal bijvoorbeeld in intensiteit zou toenemen telkens wanneer astronomische verschijnselen werden waargenomen, zou een bepaalde reeks zich kunnen vertalen in ‘ster’ of ‘explosie’.
Bij elke ontdekking voelden ze zich archeologen die de gefossiliseerde overblijfselen van een oude taal opgraven. Ze vergeleken het buitenaardse signaal met bekende databases van menselijke talen, op zoek naar onderliggende overeenkomsten. Ze analyseerden de structuur van de boodschap, de volgorde waarin patronen verschenen en de manier waarop ze samen grotere structuren vormden. Door parallellen te trekken met de menselijke grammatica, konden ze de grammaticale regels van de vreemde taal gaan afleiden.
Uiteindelijk werden ze codebrekers, waarbij ze met vallen en opstaan hun hypothesen bevestigden. Ze probeerden eenvoudige berichten te decoderen op basis van hun aannames over de structuur van de taal. Als hun vertalingen logische resultaten opleverden, waren ze op de goede weg. Dankzij dit iteratieve proces konden ze hun vertaalmatrix verfijnen en de buitenaardse code stukje bij beetje kraken.
De boodschap onthulde hints van een kosmisch conflict, een strijd die werd gevoerd op een schaal die elke menselijke oorlog in de schaduw stelde. Deze onbekende wezens nodigden geen thee uit; ze zonden een roep om hulp uit, en de beoogde ontvanger was niet de Aarde. Het was ergens anders, een verborgen bestemming verborgen in de gecodeerde lagen van het signaal.
De onthulling bracht een huiveringwekkende beslissing met zich mee. De mensheid zou de oproep kunnen negeren en haar gelukzalige onwetendheid kunnen behouden. Of iemand zou aan de meest monumentale en potentieel suïcidale missie in de geschiedenis kunnen beginnen. Anya wist dat de keuze aan haar was. Het lot van een heel sterrenstelsel zou kunnen afhangen van haar wil en van een schip dat op weg is naar het onbekende.
Met andere woorden, kunt u met Gemini gegenereerde teksten vrijelijk bewerken en verfijnen? Nu wel!
Kan Gemini afbeeldingen maken? Nou ja, dat is wel zo.
Kan Gemini verhalen schrijven?? Ja, dat kan en hij is er behoorlijk goed in!
Is er iets wat het niet kan doen? Het mislukt jammerlijk in het genereren van menselijke beelden.
Uitgelicht beeldtegoed: Hrushikesh Chavan/Ontsplashen.