Het Internet Archive heeft een belangrijke juridische strijd verloren nadat het Amerikaanse Hof van Beroep een uitspraak van de Amerikaanse rechter heeft bevestigd. heersend in Hachette v. Internet Archive, waarin werd gesteld dat de digitalisering en uitleenpraktijken van boeken in strijd waren met de auteursrechtwetgeving. De zaak was het gevolg van het National Emergency Library-initiatief van het Archief tijdens de pandemie, dat onbeperkte digitale uitlening van boeken toestond, wat leidde tot een terugslag van uitgevers en auteurs. De rechtbank verwierp het fair use-verweer van het Archief, hoewel het de non-profitstatus ervan erkende. Deze uitspraak versterkt de controle van auteurs en uitgevers over hun werken. Maar het doet me meteen denken aan hoe AI-tools data op internet trainen en gebruiken, inclusief boeken en meer. Als het werk van de non-profitorganisatie Internet Archive geen fair use is, hoe gebruiken de betaalde AI-tools deze data dan?
Ondanks talrijke Rechtszaken over AI-auteursrechttekstgebaseerde gegevens van nieuwskanalen resulteert meestal niet in strenge uitspraken tegen AI-tools, wat vaak eindigt in partnerschappen met belangrijke spelers.
U denkt misschien dat het anders is en beweert dat het Internet Archive rechtstreeks gebruikmaakt van boeken, maar ook al vertrouwen AI-tools op alle beschikbare data om uw essay te genereren, kunt u toch specifieke fragmenten of meer gedetailleerde antwoorden van ze krijgen als u een goed geformuleerde prompt gebruikt.
De zaak Hachette v. Internet Archive benadrukt grote zorgen over hoe AI-modellen trainingsdata verkrijgen, vooral als het gaat om auteursrechtelijk beschermd materiaal zoals boeken. AI-systemen vertrouwen vaak op grote datasets, waaronder auteursrechtelijk beschermde teksten, wat vergelijkbare juridische uitdagingen met betrekking tot ongelicentieerd gebruik met zich meebrengt. Als rechtbanken de digitalisering en het gebruik van auteursrechtelijk beschermde werken zonder toestemming beperken, moeten AI-bedrijven mogelijk licenties verkrijgen voor de teksten die in de training worden gebruikt, wat de complexiteit en potentiële kosten vergroot. Dit zou de toegang tot diverse, hoogwaardige datasets kunnen beperken, wat uiteindelijk van invloed is op de ontwikkeling en innovatie van AI.
Bovendien onderstreept de zaak de beperkingen van de redelijk gebruik verdediging in de context van transformatief gebruik, wat vaak centraal staat in de rechtvaardiging van AI voor het gebruik van grootschalige tekstgegevens. Als rechtbanken een enge kijk hebben op wat fair use inhoudt, kunnen AI-ontwikkelaars te maken krijgen met meer beperkingen op de manier waarop ze toegang krijgen tot en gebruikmaken van auteursrechtelijk beschermde boeken. Deze spanning tussen het beschermen van auteursrechten en het behouden van open toegang tot kennis kan verstrekkende gevolgen hebben voor de toekomst van AI-trainingspraktijken en het ethische gebruik van gegevens.
Wilt u dieper in de zaak duiken? Hier is alles wat u erover moet weten.
Hachette versus Internet Archive uitgelegd
Hachette v. Internet Archive is een belangrijke rechtszaak die draait om auteursrecht en de grenzen van de ‘fair use’-doctrine in de context van digitale bibliotheken. De zaak begon in 2020, toen verschillende grote uitgeverijen – Hachette, HarperCollins, Penguin Random House en Wiley – het Internet Archive aanklaagden, een non-profitorganisatie die zich toelegt op het bewaren van digitale kopieën van websites, boeken en andere media.
De zaak richtte zich op de praktijk van het Archief om boeken te scannen en online uit te lenen.
Het verhaal achter de rechtszaak van het Internet Archive
De Open Bibliotheek project, gerund door het Internet Archive, werd opgezet om mensen digitaal boeken te laten lenen. Dit is hoe het werkte:
- Het Internet Archive kocht fysieke exemplaren van boeken.
- Ze scanden deze boeken en zetten ze om in digitale vorm.
- Mensen konden een digitale versie lenen, maar slechts één persoon tegelijk kon een boek lenen, net als bij het lenen van een fysiek boek in een gewone bibliotheek.
Het Internet Archive vond dit legaal omdat ze maar één persoon tegelijk een boek lieten lenen. Ze noemden dit systeem Gecontroleerde digitale kredietverlening (CDL)Het idee was om digitaal uitlenen net zo te laten werken als fysiek uitlenen in bibliotheken.
Toen de COVID-19-pandemie begin 2020 toesloeg, moesten veel bibliotheken sluiten, waardoor het voor mensen moeilijk werd om toegang te krijgen tot boeken. Om te helpen, lanceerde het Internet Archive de Nationale noodbibliotheek (NEL) in maart 2020. Dit programma veranderde dingen:
- De NEL stond meerdere mensen toe om tegelijkertijd dezelfde digitale kopie van een boek te lenen. Hiermee werd de regel van één persoon tegelijk opgeheven.
- Het doel was om meer mensen toegang te geven tot boeken tijdens de pandemie, vooral studenten en onderzoekers die thuis vastzaten.
Hoewel de NEL tijdelijk bedoeld was, was het voor auteurs en uitgevers een doorn in het oog. Ze stelden dat het lenen van dezelfde digitale kopie door veel mensen zonder toestemming hetzelfde was als het stelen van hun werk.
Uitgeversrel
In juni 2020 spanden de grote uitgevers een rechtszaak aan tegen het Internet Archive. Ze beweerden:
- Het Internet Archive had geen toestemming om hun boeken te scannen of digitaal uit te lenen.
- Hiermee schendt het Internet Archive hun auteursrecht, dat hen het exclusieve recht geeft om te bepalen hoe hun boeken worden gekopieerd en gedeeld.
- De aanpak van de NEL, waarbij veel mensen tegelijk digitale kopieën mochten lenen, was bijzonder schadelijk voor hun bedrijf en kwam in feite neer op piraterij.
De uitgevers betoogden dat de acties van het Internet Archive de markt voor hun boeken schaadden. Ze zeiden dat mensen gratis digitale versies kregen in plaats van e-books te kopen of te lenen van gelicentieerde bibliotheken.
Verdediging van Internet Archive
Het Internet Archive verdedigde zichzelf door te beweren dat zijn werk beschermd was door redelijk gebruik. Fair use staat beperkt gebruik van auteursrechtelijk beschermd materiaal toe zonder toestemming voor doeleinden zoals onderwijs, onderzoek en commentaar. Het Archief maakte de volgende punten:
- Zij boden een transformatief dienstverlening door lezers toegang te geven tot fysieke boeken in een nieuwe, digitale vorm.
- Ze maakten er geen winst mee, aangezien ze een non-profitorganisatie zijn met als missie het bewaren en toegankelijk maken van kennis.
- De NEL was een tijdelijke oplossing voor de pandemie en probeerde mensen te helpen die tijdens de crisis geen toegang hadden tot boeken.
Ze wezen ook op hun Gecontroleerde digitale kredietverlening systeem als een manier om auteursrechtwetten te respecteren. Onder CDL kon slechts één persoon tegelijk een boek lenen, net als in een fysieke bibliotheek.
De beslissingen van de rechtbank
Uitspraak van de rechtbank van eerste aanleg (maart 2023)
In maart 2023 koos een federale rechtbank de kant van de uitgevers. Rechter John G. Koeltl oordeelde dat de acties van het Internet Archive niet beschermd werden door fair use. Hij zei:
- De digitale uitleen van het Internet Archive was niet transformatief omdat ze niets nieuws toevoegden aan de boeken. Ze kopieerden ze gewoon in digitale vorm, wat niet genoeg was om te kwalificeren voor fair use.
- De rechtbank oordeelde ook dat de uitlening van het Archief de markt voor zowel gedrukte als digitale versies van de boeken schaadde. Door gratis digitale kopieën aan te bieden, werd het Internet Archive gezien als een concurrent van de e-boekverkoop van uitgevers.
- De rechtbank geconcludeerd dat het Archief had gecreëerd afgeleide werkenwat betekent dat ze zonder toestemming nieuwe versies van de boeken (digitale kopieën) hebben gemaakt.
Uitspraak Hof van Beroep (augustus 2023)
Het Internet Archive ging in beroep tegen de beslissing bij een hogere rechtbank, het Amerikaanse Hof van Beroep voor het Tweede Circuit, in de hoop de uitspraak te vernietigen. Het hof van beroep oordeelde echter ook in het voordeel van de uitgevers, maar maakte één belangrijke verduidelijking:
- De rechtbank heeft erkend dat het Internet Archive een non-profit organisatie en geen commerciële. Dit onderscheid was belangrijk omdat commercieel gebruik vaak een fair use-verdediging kan verzwakken, maar in dit geval erkende de rechtbank dat het Archief niet door winst werd gemotiveerd.
- Desondanks was de rechtbank het erover eens dat de handelingen van het Archief niet beschermd werden door het beginsel van redelijk gebruik, ook al is het een non-profitorganisatie.
Kortom
De zaak Hachette v. Internet Archive heeft aangetoond dat zelfs non-profitorganisaties zoals het Internet Archive niet vrijelijk boeken kunnen digitaliseren en uitlenen zonder de auteursrechtwetten te schenden. Deze uitspraak kan ook van invloed zijn op de manier waarop AI-bedrijven auteursrechtelijk beschermd materiaal gebruiken om hun systemen te trainen. Als non-profitorganisaties met dergelijke beperkingen te maken krijgen, moeten AI-tools mogelijk licenties krijgen voor de gegevens die ze gebruiken. Zelfs als ze al begonnen met het maken van een aantal dealsIk vraag me af, wat is er met de eerste inzendingen?
Bron van de hoofdafbeelding: Eray Eliasik/Bing
